Geçmiş Yaşam Regresyonu mu, Yoksa Paralel Dünyalar mı?
- Devina ST. Claire
- 21 Ağu
- 4 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 22 Ağu
By Devina ST. Claire
July 10, 2022
Sarah Jennings Churchill
İlk Geçmiş Yaşam Regresyonum:
2002 yılında, merakım beni Denver şehir merkezindeki küçük bir New Age mağazasının arka odasında ilk geçmiş yaşam regresyonumu deneyimlemeye yönlendirdi. Mekan Nag Champa kokuyordu; rafları parlak kristaller ve gizemli okült biblolarla doluydu. Reenkarnasyona inanarak yetiştirilmedim, bu yüzden açık fikirli olsam da, bu kavram bana hem büyüleyici hem de uzak bir fikir gibi geliyordu.
Grup deneyimine alıştıkça, hipnotizmacının sesi beni transa soktu; olağanüstü bir şey oldu: Zahmetsizce canlı, sinematik bir deneyime daldım. Sanki başka bir ruhun anılarını yaşıyormuşum gibi her şeyi şaşırtıcı bir netlikle görebiliyordum. O anda benim için hiçbir anlam ifade etmeyen isimler duydum ve yerler gördüm.
Gerçek sihir daha sonra, ayrıntıları araştırdığımda ortaya çıktı. Sadece bir hipnoz seansı yaparak gerçek tarihi kişilikleri, yerleri ve olayları gördüğümü keşfettiğimde hayrete düştüm. O anda anladım: geçmiş yaşamlar sadece hayal ürünü değildi ve meraklı bir gözlemciden inanan birine dönüştüm.
Hipnoterapist bizi teta durumuna götürdü ve bize “Ne görüyorsunuz?” diye sordu. İlk gördüğüm şey, kahverengi büyükannem botlarım ve yere kadar uzanan geceliğimdi. Bize isimlerimizi sordu. Tam ismimi duydum: Sarah Jennings Churchill. Ve önemli bir askeri komutanla evli olduğumu biliyordum. John Churchill'i düşününce kalbim sevgi ve gururla doldu.
Bu regresyon sırasında, Sarah veya John'u hiç duymamıştım, ancak soyadları tanıdık geliyordu çünkü Amerika'da hepimiz Winston Churchill'i duymuştuk, ancak bu noktaya kadar Sarah'ı hiç duymamıştım. Regresyon durumunda, Düşes unvanına sahip olduğumu biliyordum, ancak aynı zamanda kendime “Unvanlar beni etkilemez” dediğimi duydum. Regresyon devam etti ve bize aynaya bakmamızı söyledi. Kendimi duvardaki oval, yaldızlı bir aynaya bakarken buldum. Saçlarımın ince ve geriye taranmış olduğunu ve renginin kirli sarı olduğunu görebiliyordum. Genç ve hayat dolu görünüyordum, görünüşümden memnun hissediyordum ve güçlü vücudumu seviyordum.
Tarihsel Önemi:
Hipnoterapist bizi hikayemizdeki çeşitli önemli sahnelere yönlendirdi. Kendimi bir malikanede gezdirilirken gördüm; iki genç kız tepenin yamacında yuvarlanarak oynuyor ve kıkırdıyorlardı. Birinin koyu kahverengi bukleli saçları vardı; regresyon sırasında onun kim olduğunu bilmiyordum, ancak araştırma yaptıktan sonra, o günün daha sonra Kraliçe Anne olacak olan Anne ile tanıştığım gün olduğuna inanıyorum. Tepeden yuvarlanmayı bitirdikten sonra, kızlar koşarak bana doğru geldiler. Bu gün önemli bir gündü, çünkü saraya taşınıp orada çalışmaya başladığım gündü. Yaşım on beş civarında olmalıydı.
Regresyon sırasında farklı sahneler gördüm. Bize nasıl hissettiğimizi sordu ve ben hayatımın harika olduğunu, bir rüya gibi olduğunu hissettim. İstediğim her şeye sahiptim. Çoğu insanın evliliklerinde gerçek aşkı bulamadığı bir dönemde, çok sevdiğim ve hayran olduğum bir kocam vardı. Hayatım güzeldi; etrafta dolaşırken, lüks içinde yaşadığımı ve bir başarı duygusu hissettiğimi gördüm. Kendimi, Fransız kapıları olan bir odaya giden bir koridorda yürürken gördüm. Kapıları açtığımda, çim olmayan bir açık avlu gördüm; sanki hiçbir şey ekilmemişti. Büyükannemin botları yere değdiğinde yankı yaptığı için ev boş gibi görünüyordu. Bu, Blenheim Sarayı'nın inşa edildiği zamanki anım olmalıydı; orada hala çim olmayan büyük bir avlu var ve sanırım gördüğüm şey buydu. Orada çim olmasını tercih ederdim diye düşündüm.
Gerçekleşme-Paralel Yaşamlar:
Bu yaşamdaki tuhaf anlardan bahsetmişken, bir bakım evinde çalıştığım bir an vardı. Bakımını yaptığım yaşlı adamın bana kim olduğumu bilmiyormuş gibi bakıp “Burada ne işin var?” diye sorduğunu hatırlıyorum. Ben “Ne?” dedim. O da “Bir düşes böyle bir yerde ne arıyor?” dedi. O anda bir anı canlandı ve kendimi muhteşem, yumuşak, dalgalı kollu güzel bir açık mavi elbise giyerken gördüm. Bu benim en sevdiğim elbiseydi (resimde görülen resimdeki). Bir an için kim olduğumu unuttuğu için bunak olduğunu düşündüm; ruhun onun aracılığıyla konuşarak ruhsal bir anıyı canlandırdığı aklıma gelmedi. Hayatımın bu noktasında, geçmiş yaşamların gerçek olduğunu bile bilmiyordum. Bu olayın sıra dışı olması ve paralel bir yaşamın anısını ilk kez hatırlamam nedeniyle, bu olayı zihnimde not ettim.
Bir keresinde yürürken bir adamın “Sarah, Sarah!” diye bağırdığını duydum ve onun sesini duyduğum için heyecanlanarak arkama döndüm. Ama düşündüm ki, benim adım Sarah değil ve bu garipti çünkü bir adamın beni çağırdığını duymuştum ve onun sesi beni heyecanlandırmıştı; o eve dönmüştü. Paralel dünyalar diye bir şey var mı, ya da uyanık hayatımızda başka bir zaman ve mekândan anıları gördüğümüzde ve deneyimlediğimizde tam olarak ne oluyor, bilmiyorum. Ancak, geçmiş yaşam regresyonu yapmamış olsaydım, o iki tuhaf anın benim için özel bir anlam taşıdığını anlayamazdım.
Farkına varma: Bu tek yaşam, derslerimi ve karmamı çözmem için benim için en önemli olanıdır ve bugün itibariyle, bu izlerin silindiğini hissediyorum (kelimeyi yazarken kulağım çınlamaya başladı).
Ve daha fazla esrarengiz deneyim duymak isteyenler için, lütfen okumaya devam edin…
İkinci veya üçüncü sınıftayken, sık sık büyükannemin kitaplığına gizlice girip eski ansiklopedilerini karıştırırdım. Mısır ve eski Mezopotamya'nın yanı sıra, sürekli geri döndüğüm bir sayfa vardı; Churchill ailesinin resmi, hayranlıkla baktığım bir resimdi.
Aynı dönemde, yaklaşık üçüncü veya dördüncü sınıfta, okuldaki bir çocuk, her yöne yılanlar gibi uzanan kıvırcık saçlarımdan dolayı bana Medusa demeye başladı. Yıllar sonra, garip, ürkütücü bir şey öğrendim. Sarah Churchill, Kraliçe Anne üzerindeki etkisi nedeniyle birçok kişi tarafından nefret ediliyordu. 1700'lerin başlarında yayınlanan sert bir gazete makalesinde, o yılan saçlı Medusa figürü olarak tasvir ediliyordu. John ve Sarah, Marlborough Dükü ve Düşesi, zamanlarının ilk “ünlüleri” arasındaydı ve basında sık sık alay konusu oluyorlardı. Çocukken, tarih sayfalarında ve bir okul çocuğunun alaylarında gizlenmiş geçmiş bir hayatın yankılarıyla karşılaştığımı bilmiyordum.
Yetişkin olarak, sıradan bir günde, mahallemde araba sürerken, mahallemdeki sokakların bile bu tek yaşamın yankıları olduğunu fark ettim. St Albans Court, Scarborough Way ve Pembroke Circle'dan geçtim. Sarah, St Albans'ta doğmuştu. Scarborough ve Pembroke, onun hayatındaki karakterlerdi. Ve işte, benim şu anki mahalle gerçekliğimde sokak tabelalarının isimleri olarak ölümsüzleşmişlerdi. Sanki evren, her yerde ince işaretleri fark etmem için sessizce ekmek kırıntıları serpiştirmişti. Çoğu insanın farkına varmayacağı, ama onlar için önemli bir anlam taşıyabilecek işaretler.
Sonuç olarak, bu hikayeyi paylaşma amacım, geçmiş yaşam regresyonu deneyimi yaşamamış olanlarda merak uyandırmaktır; belki de hikayem, bu kapıyı açmış olanlara bir doğrulama sunacaktır.
Bu deneyimden öğrendiğim şey, geçmişin sadece arkamızda kalmadığı, şimdiki gerçekliğimizin dokusuna kendini dokuduğu ve sabırla hatırlanmayı beklediği.
“Hatırlamak, anlamaktır.”
Kapanış yapmadan önce, artık Kuantum Şifa Hipnoz Tekniği stajyeri olarak müşterilere geçmiş yaşam regresyonu sunabileceğimi duyurmak isterim. Geçmiş yaşam regresyonu ile
Devina in 2019
lived before?
Yes, anything is possible
No
I am not sure
I remember my past lives
Yorumlar